Easter Regatta

Alan Burell, de verhuurder van de boot en voorzitter van de yacht club, gaf gisteren avond aan dat hij eigenlijk al een nieuwe tufluf had liggen omdat de huidige compleet weggesmolten was bij een eerdere drop van de genua. De grapjas! De volgende ochtend heeft Rinan, de bootjongen, de tufluf netjes vervangen. We kunnen dus op pad met de eerste wedstrijddag. Een veld van totaal 16 boten, waarvan de racing class er 7 kent. Zo gezegd zo gedaan. De start is zo ingericht dat er op basis van de rating wordt gestart, heb je een snelle boot dan start je als laatste. Idee is dat iedereen dus gelijk over de finish komt. In praktijk werkt dit alleen als je aan de windse rakken hebt, hier hebben wij te maken met halve wind en dus is er geen mogelijkheid op aarde dat wij iedereen gedurende de wedstrijd kunnen inhalen. Wij starten namelijk op dag 1 ruim anderhalf uur later, op een totaal van 21 mijl is dat niet te doen. Maar goed we gaan ons best doen. Voor de start werd al duidelijk dat de genua's die wij aan boord hebben allen een andere dikte van de luf hebben en dus niet allemaal in de tufluf passen. Eigenlijk past er maar eentje, genua 1 dus de grootste. Met de harde wind die er waait waren we dus al screwed voordat wij uberhaubt gestart waren. Bij de laatste boei moesten wij echt een rif in het grootzijl leggen om er zorg voor te dragen dat de boot nog bestuurbaar is. Uiteindelijk zijn wij gefinisht als 10e overall en als 5e in onze klasse. Wij hadden meer kans, maar de technische kant van de boot liet ons in de steek.
We hebben na de wedstrijd aan Ernt en Alan gemeld welke dingen toch echt gerepareerd moeten worden willen wij kunnen zeilen op het niveau dat wij willen en kunnen. Ernst belooft ons dat hij ervoor zal zorgen dat alles morgenochtend weer klaar is. Enige is dat er dus een passende tufluf geregeld moet worden en dat de dag voor de paas, een groots feest in de filipijnen. Klaas zou Klaas niet zijn als hij niet iemand in Nederland kende om het te regelen. Na wat telefoontjes is het geregeld dat er een nieuwe tufluf die dus wel past bij de genuas van de boot as dinsdag overkomt vanuit Nederland. De eerste zeildag in Subbic Bay zullen wij het dus moeten doen met wat wij hebben.
Dag twee hebben wij goed gepresteerd en waren wij derde. In de boothandling kunnen wij echt nog verbetering halen, hier moeten wij echt mee aan de slag. De derde dag zijn wij eveneens derde geworden, we hadden hier kans op een hogere plaatsing. Echter het aan de windse rak was te kort voor ons om ons voordeel te kunnen behalen. Dat de spinaker net als dag 2 spontaan uit de bek van de boom vliegt, maakte dat wij voortijdig de spinaker hebben weggehaald. Helaas.
Het lijkt er op dat er alleen maar wedstrijd is gevaren en geen plezier is geweest. Nou dat is natuurlijk niet het geval. Er is super gefeest in de Puerto Galera Yachtclub, volgens Klaas de mooiste yachtclub van de wereld. Goed veel bier en wijn is gevloeid, er is zelfs gedanst met de philipijnse dames in de Rock & Roll Bar. Wat een pret. Met de Serenity crew, Australische zeilers die in Manila wonen, hebben wij voor anker gelegen en heerlijk gezwommen. Wat hebben wij toch een naar leven ;-)